Türkçe > Göç hikayeleri
Göç hikayesi
merkur:
TEKIRDAG TARIHI GENEL BILGILERI
Tekirdag ili cografi konumu dolayısıyla stratejik önem taşıyan, Anadolu ile Balkanlar arasında geçit bölgesi, İstanbul?a yakınlıgı sebebiyle Bogazlar üzerinden geçen Asya ve Avrupa kavimlerinin ilişkileri Tekirdag?ı İstanbul tarihine sıkı sıkıya baglamıştır.İstanbul?un zaman zaman saldırıya ugramasının etkileri ilimizde de görülmüş, topraklarının da verimli olması birçok kavimlerin hakimiyetinde kalmasına sebep olmuştur. Tekirdag İli M.Ö. 4000 yıllarına kadar uzanan tarihi boyunca çeşitli uygarlıkların etkisi altında kalmıştır.Bu dönemler içersinde BİSANTHE, RODOSTO, TEKFURDAGI gibi isimler alan Tekirdag?ın İl sınırları içinde tarih öncesi ve tarih çaglarında tam bir kronoloji vermemekle birlikte iskan edilmiş yerler tesbit edilmiştir.Paleolitik ve Neolitik çaglara ait bir yerleşme yeri bulunmayan Tekirdag?da Şarköy İlçesindek Güngörmez ve Güneşkaya Magaraları ile Marmara Ereglisi?ndeki Toptepehöyük?te Kalkolitik Çag buluntularına rastlanmıştır.Tekirdag sahil şeridinde yüzeyde yapılan araştırmalara göre İlk Tunç Çagı?nda yogun olarak yerleşmelerin izine rastlanmıştır. Trakya?da Son Tunç Çagı ile Erken Demir Çagında büyük bir göç dalgası olmuştur.Antik kaynaklar ve arkeolojik bulgular yetersiz kaldıgından bu dönem tam olarak aydınlanamamıştır.
Trakya M.Ö. 7. Yüzyılda Grek kolonilerinin kurulmasıyla ticarete açılmıştır.Bu dönemde Trakya?nın Marmara kıyılarında kentler kurulmuştur.M.Ö. 514-513 yıllarında Pers Kralı Dereus?un İskit Seferi sonrasında Trakya Pers egemenligine girmiştir. Bu egemenlik M.Ö. 478-477? de Atina?nın Pers tehlikesine karşı kurdugu Attik-Delos Deniz Birligi?nin Persleri Trakya?dan temizlemesine kadar devam etmiştir.M.Ö. 342 yılında Makedonya Kralı 2. Philip Trakya?yı topraklarına katarak Odrys Krallıgı?nı kendine baglamış, İskender?in ölümünden sonra Trakya Lysimachos?un egemenligine girmiştir. M.S. 19. Yüzyılda Roma İmparatoru Tiberius?un Trakya?ya bir vali göndermesi ile başlayan gelişmeler, M.S. 46 yılında İmparator Cladius?un Trakya?da Roma Eyaletini kurması ile sonuçlanmıştır.
Trakya uzun yıllar Roma hakimiyetinde kalmıştır. M.S. 395 yılında imparatorlugun ikiye ayrılmasıyla Dogu Roma İmparatorlugu içinde kalan Trakya 1354 yılında Süleyman Paşa komutasındaki kuvvetlerin Gelibolu?ya çıkmasıyla Türklerin hakimiyetine girmeye başlamıştır.1356 yılında Şarköy ve Malkara ele geçirilmiş, 1357?de I. Murat Tekirdag ve Çorlu?yu Türk hakimiyetine almıştır. Bu arada Bizanslılar kısa bir süre Tekirdag topraklarını geri almışlarsa da, I. Murat 1363?de buraları yeniden Osmanlı topraklarına katmıştır. Balkan Savaşlarında (1912) Bulgar işgaline ugrayan ilimiz toprakları , 1913 yılında düşman işgalinden kurtarılmıştır. I. Dünya savaşından sonra Mondros Mütarekesi?nin verdigi imkanlardan faydalanan Yunan kuvvetleri 20 Temmuz 1920?de Tekirdag?ı işgal etmiş ise de 13 Kasım 1922?de Yunan işgali de sona erdirilerek Türk yönetimine geçmiştir. M.Ereglisi 29 Ekimde, Çerkezköy ve Saray İlçeleri 30 Ekimde, Çorlu 1 Kasımda , Muratlı 2 Kasımda, Malkara ve Hayrabolu 14 Kasımda, Şarköy de 17 Kasım?da düşman işgalinden kurtarılarak Türk yönetimine geçmişlerdir. 20 Ocak 1921 tarihli Teşkilat-ı Esasiye Kanunu geregince girişilen yeni örgütlenme sırasında Tekirdag il olmuş, ancak; Kurtuluş Savaşının güçleri içinde örgüt hemen kurulamamış, Cumhuriyetin ilanından önce 15 Ekim 1923 tarihinde İl merkezi olmuştur. Tekirdagın unutamadıgı mutlu günleri arasında 24 Aralık 1840da Büyük Vatan Şairi Namık Kemalin bu ilde dogması, Çanakkale Destanını yaratan 19. Tümenin Mustafa Kemalin de önderliginde Tekirdagda hazırlanması, 23 Agustos 1928de Atatürkün Harf İnkılabı vesilesiyle Tekirdaga gelip Başögretmen olarak ilk dersi vermesi gibi olaylar bulunmaktadır
http://www.forumhi.com/yorelerimiz/tekirdag-tarihi-tekirdag-tarihcesi-t3418.0.html
merkur:
BALKANLARIN SESİNİ MECLİS'E GÖNDERİRKEN...
RUMELİ BALKAN FEDERASYONU GENEL BAŞKANI AVUKAT ÖZCAN PEHLİVANOĞLU, BALKAN TÜRKLERİNİN SESİNİ DUYURMAK ÜZERE MECLİS YOLUNDA.
Balkan şehirlerinde geçerken çocukluğum;
Her lahza bir alev gibi hasretti duyduğum.
Kalbimde vardı "Byron"u bedbaht eden melal!
Gezdim o yaşta dağları, hülyam içinde lal...
Aldım Rakofça kırlarının hür havasını,
Duydum akıncı cedlerimin ihtirasını,
Her yaz, şimale doğru asırlarca bir koşu...
Bağrımda bir akis gibi kalmış uğultulu.
Mağlupken ordu, yaslı dururken bütün vatan,
Rüyama girdi her gece bir fatihane zan.
Hicretlerin bakıyyesi hicranlı duygular...
Mahzun hudutların ötesinden akan sular,
Gönlümde hep o zanla beraber çağıldadı,
Bildim nedir ufuktaki sonsuzluğun tadı.
Bir gün dedim ki "istemem artık ne yer ne yar"!
Çıktım sürekli gurbete, gezdim diyar diyar,
Gittim o son diyara ki serhaddidir yerin,
Hâlâ dilimdedir tuzu engin denizlerin!
Garbin ucunda, son kıyıdan en gürültülü
Bir met zamanı, gökyüzü kurşunla örtülü,
Gördüm deniz dedikleri bin başlı ejderi;
Gördüm güzel vücudunu zümrütleyen deri
Keskin bir ürperişle kımıldandı anbean;
Bakam ve anladım ki o ejderdi canlanan.
Sonsuz ufuktan ah o ne coşkun gelişti o! Birden nasıl toparlanarak kükremişti o!
Yelken vapur ne varsa kaçışmış limanlara,
Yalnız onundu koskoca meydan ve manzara!
Yalnız o kalmış ortada, âsi ve bağrı hun,
Bin mağra ağzı açmış, ulurken uzun uzun...
Sezdim bir âşinâ gibi, heybetli hüznünü!
Ruhunla karşı karşıya kaldım o met günü,
Şekvanı dinledim, ezeli muztarip deniz!
Duydum ki ruhumuzla bu gurbette sendeniz,
Dindirmez anladım bunu hiçbir güzel kıyı;
Bir bitmeyen susuzluğa benzer bu ağrıyı
Yahya Kemal'in bu şiiri hepimizin yüreğini titretir, fakat ataları Balkan coğrafyasından su içmiş olanları bir başka heyecanlandırır.
Anadolu coğrafyasını yurt edinen Osmanlı'nın yüzü hep Batı'ya dönük olmuştur.
Osmanlı'nın imparatorluğa yürüyüşünde, Balkan topraklarındaki hikayesinin çok önemli rolü olmuştur. Osmanlı, Balkanlarda başarılı olduğu sürece sözünü dinletebilmiş, ayakta kalabilmiş, küresel aktör olabilmiştir.
Osmanlı, Rumeli'ye adım attığı günden itibaren Batılı 'dostların' korkulu rüyası olmuş, Osmanlı'yı geldiği topraklara göndermek için elele verilmiştir.
Bugün üyesi olmak için çırpındığımız coğrafya, bize hiç de yabancı değil. Soykırıma varan baskılara rağmen, Avrupa'nın çok geniş bir bölümünde bizim canlarımız, bizim insanlarımız, bizim kültürümüz, bizim tarihimiz yaşıyor ve yaşatılıyor.
Hep söyledik; yeri geldi, yine söyleyeceğiz: Türkiye'nin güvenlik sınırları siyasi sınırlarının çok ötesinden başlar. Bu nedenle, Balkan coğrafyasına yabancı kalmamız, ilgisiz kalmamız mümkün değildir. Edirne sınırlarının iki yanında, çok geniş bir coğrafyaya yayılmış yüzbinlerce parçalanmış aile yaşıyor. Edirne sınırının her iki yanındaki bu insanlar, bütün olumsuzluklara rağmen birbirlerine tutunmaya çalışıyor, birbirlerinin dertlerine derman olmaya çalışıyorlar.
Avrupa coğrafyasındaki izlerimiz soykırıma varan katliamlar eşliğinde bir bir silinirken, biz, yalnızca seyrettik; seyrediyoruz. Balkanlar'daki o muhteşem mirasımızı bugün, Osmanlı'nın rolünü çalan Amerika sahiplenmeye çalışıyor. Fakat, yalnızca kendi çıkarlarını ön planda tutan stratejiler uygulamasından dolayı, bu coğrafyaya da mutluluk getiremiyor.
Kültürel mirasımızın bütün canlılığı ile yaşadığı bu coğrafyaya bu denli yabancı kalmamızı anlayabilmek mümkün değil.
Balkan coğrafyasını yurt edinmiş milyonlarca insanımızın uluslararası anlaşmalardan doğan haklarını korumak, bizim en azından görevimiz değil mi?
1913'de imzalanan İstanbul Anlaşması, Bulgaristan'daki Osmanlı vakıflarını ve vakıf mallarını garantiye almıştır; 1919 'da imzalanan Neulliy Anlaşması, Bulgar Anayasası'nın temelidir ve anayasadaki hükümler bu anlaşma ile çelişkili olamaz; 1925 Ankara Anlaşması da Bulgaristan'daki Türklerin haklarıyla ilgilidir.
Lozan Anlaşması'yla, Batı Trakya ve Yunanistan'da yaşayan Türklerin hakları korumaya alınmıştır.
Peki, Balkan coğrafyasında yaşayan insanlarımız, bu anlaşmalardan ve AB mevzuatından doğan haklardan yararlanabiliyorlar mı?
Ne yazık ki hayır. Ne politikacılarımız ne de medyamız tarihimizin ve kültürümüzün bir parçası olan bu insanların dertlerine yeterince ilgi göstermiyorlar. Uzun zamandır sözü edilen 'Dış Türkler Bakanlığı' bir türlü kurulamadı. Ne doğumuzdaki ne de batımızdaki geçmişimizle elele veremedik. Veremedik, ama mirasımıza sahip çıkmamamızın cezasını çekmediğimiz söylenebilir mi?
BALKAN TÜRKLERİNİN SESİNİ MECLİS'E GÖNDERİRKEN...
Bu seçimlerde, Balkanlarda yaşayan insanlarımızın haklarını savunacak güçlü bir sesi Meclis'e gönderiyoruz. Rumeli Balkan Federasyonu Genel Başkanı Avukat ÖZCAN PEHLİVANOĞLU, MHP'den milletvekili adayı. Pehlivanoğlu'nun dedesi Selanik doğumlu; ailesi anılarını Balkan topraklarında bırakarak Anadolu'ya göç edenlerden. Dede tarafı, 1923'de Lozan Antlaşması sonucunda yapılan mübadeleyle Selanik'ten İzmir Menemen'e göç etmişler. Babaannesi de Midilli Adası'ndan Ayvalık'a çıkmış. Anne tarafı, 93 Harbi'nin ardından Bergama'ya yerleşmişler. Pehlivanoğlu,Menemen'de, mübadele karşılığı verilmiş olan eski bir Rum evinde dünyaya gelmiş.
Pehlivanoğlu'nun tarafı Ananolu'ya göç ederken üçe bölünmüş; bir bölümü Tekirdağ Malkara'ya, bir bölümü İstanbul Tuzla'ya, bir bölümü de İzmir Menemen'e yerleştirilmişler. "Göç bir ailenin yaşayabileceği en ağır travmalardan biridir" diyen Pehlivanoğlu'nun babaannesi, ağabeyi ve ablasıyla 40 yıl sonra buluşabilmiş.
Pehlivanoğlu, vatan bilinen topraklardan kopup gelmenin acısını yaşamış bir ailenin evladı olarak Meclis yolunda. Yıllardan beri, Balkan Türklerinin dertlerini, haklarını her fırsatta, her platformda dile getirmek için üstün bir çaba gösteren Rumeli Balkan Federasyonu Genel Başkanı Avukat Özcan PEHLİVANOĞLU'na başarılar diliyoruz.
mksalli@yahoo.com
http://www.oncevatan.com.tr/Detay.asp?yazar=3&yz=10559
merkur:
http://video.google.com/videosearch?q=ah+istanbul+kibariye&www_google_domain=www.google.com&emb=1&aq=2&oq=+ah+istanbul#q=yusuf+g%C3%BCney&emb=1
http://video.google.com/videoplay?docid=6262380370884285806&ei=4L80Sq2EFp7w2wL0v-m8CQ&q=elveda+rumeli&emb=1
altan654:
teşekkürler güzel hikaye
Navigation
[0] Message Index
[*] Previous page
Go to full version