Pomak.eu

Türkçe => Edebiyat => Şiirler => Topic started by: daylek on December 25, 2008, 20:20

Title: ACIYA VE YEŞİLE SÜRGÜN VEREN ÇOCUKLAR
Post by: daylek on December 25, 2008, 20:20
Tarihin işlendiği kapkara bir tuvalin
En ücra kuytularında resmedilmiştir onlar.
Bembeyaz kirece bulanmış evlerin
Çivit mavisi pervazlarına çakılmış
Puslu camların arkasından bakan çocuklardır.

Alabildiğine sarı saçlarının en sarısından hüzün akar
Rodop'ların alaca yeşilini çalmış gözlerine.
Bulutların oynaştığı beyaz yanaklarına kızıl güneş oturur.

Damarlarında hırs ve tutku akan öfkeli ellerin ihaneti
Parçaladı bedenlerini.
Her parçayı dünyanın dört bir köşesine savurdu.

Herşeye rağmen;

Kurumuş bedenlerini canlarına bağlayarak geldikleri göç yollarında
Yaşama dair sonsuz kere kendini tekrarlayan,
Her defasında
Bambaşka bir tonu ile can bulan
Yemyeşil umutlar büyüttüler içlerinde.
Çünkü Onlar;
Acıya ve Yeşile sürgün veren çocuklardır.

Kırmızının en koyusundan akan kanlarla dindirilen öfke
"Siz yoksunuz!" dedi
Sonra "varsınız!"
Aslında "biraz varsınız, biraz yoksunuz!" ... ?
Halbuki, gözbebeklerim ne kadar büyürse büyüsün yetmeyen
Işıksız odalarda,
Canımdan koparak, tarihin kara yapraklarıyla uçup giden
Parçalarımda onlar hep var.
Pomak gelinlerinin yüzlerini süsleyen pullara konup
Ruhumun en ince yerlerinde yüzlerce yıl yaşadılar.
Bulgaristan'da mavi, Yunanistan'da kırmızı,
Makedonya'da turuncu, Türkiye'de yeşil
Dünyanın her yerinde pembe oldular.
Biraz özgürlüğe, biraz tutkuya, biraz huzura kondular
Yemyeşil dönüşümlerde hep kendilerini buldular
Yine yeniden, tekrar tekrar doğdular
Ve hep var oldular.
Çünkü onlar ;

"Acının ve Yeşilin Çocukları" dır.


Dilek Karaağaç
Title: Ynt: ACIYA VE YEŞİLE SÜRGÜN VEREN ÇOCUKLAR
Post by: Greenman on December 28, 2008, 20:27
Yazını okumaktan zevk aldım.

Lakin soyadın değişmiş herşey gibi..!
Title: Ynt: ACIYA VE YEŞİLE SÜRGÜN VEREN ÇOCUKLAR
Post by: daylek on December 29, 2008, 11:44
Her doğan güneş ile yenilenir zaman
Her doğan gün yeni dilek/lere gebe kalır
Her yeni dilek, bileklerine dönüşüm prangası dolanmış
zamanın sırtında yol alır...

Hani demiş ya ustam "Değişen ben değilim dönüşen zaman" diye...

Tıpkı Acıya ve Yeşile Sürgün veren çocuklar gibi tıpkı Pomaklar gibi...
Title: Ynt: ACIYA VE YEŞİLE SÜRGÜN VEREN ÇOCUKLAR
Post by: Greenman on December 29, 2008, 16:27
tabutuma uzanan ellerin olsun
B sınıfı bir ehliyet yeter
dünyaya geldiğim gibi
musallana sallana kumsallarına
ser ölürüm bir ceset
birbaşıma öğürdüğüm sevdalar kadar
genç ölürüm gömülürüm birlikteliğe
A kalite sosyal hayat dediğin senin
yaşanmadık bu dünyada haramilerin
"yak ışıkları güneş ten olsun"
giderken battığım yerin...


Title: Ynt: ACIYA VE YEŞİLE SÜRGÜN VEREN ÇOCUKLAR
Post by: NeYzEn.. on January 01, 2009, 13:59
vay vay ki vay....ben bu kalemi tanıyorum sanki...

kutlarım şairem...
Title: Ynt: ACIYA VE YEŞİLE SÜRGÜN VEREN ÇOCUKLAR
Post by: daylek on January 05, 2009, 17:58
Ve sen pomak kadını!
Siyahı delen gözlerin,
Buğday yalazı saçların ve
Sırtına yüklendiğin, koyu yeşil umutlarınla
Hangi mirası taşımaya çalışıyorsun?
Hangi umuda doğru yolculuk?

Nereye?

Fersiz gözlerinin ışıksız buğularında
Hangi sorularla
Hangi cevapları arıyorsun
Boş belleğinde ?

Dilek Karaağaç