Ето текÑта на пеÑента, за коÑто по-горе Ñпоменах. Ðаправих нÑкои промени, Ñ Ñ†ÐµÐ» облагозвучаване.
Ходил юнак, ходил помак,
на пуÑта война татарÑка.
Ранили го, ÑтрелÑли го
триÑта пушки дребни,
три Ñтрели татарÑки.
Падна юнак, падна помак,
у дълбоко доле,
под дърво зелено.
Юнак пищи, юнак пищи
под дърво зелено.
Ðа дърво му, на дърво му,
пиле Ñоколово.
ОтговарÑ, отговарÑ
пиле Ñоколово:
- Умри, юнак, умри, помак,
че да ти поÑм твое бÑло меÑо,
че да ти пиÑ, че да ти пиÑ
твое кърве черно.
ÐžÑ‚Ð³Ð¾Ð²Ð°Ñ€Ñ ÑŽÐ½Ð°Ðº ÑралиÑ,
юнак джиралиÑ:
- Хой та тебе, хой та тебе,
пиле Ñоколово,
не Ð¼Ñ Ñтрувай
да ти развърза триÑта рани.
Рани, три Ñтрели татарÑки.
ОтговарÑ, отговарÑ,
пиле Ñоколово:
- Мълчи, юнак, мълчи, помак,
ще ти поÑм твое меÑо бÑло,
ще ти Ð¿Ð¸Ñ Ñ‚Ð²Ð¾Ðµ черно кърве.
РазÑърди Ñе юнак ÑралиÑ,
юнак джиралиÑ.
Повлече Ñе, повлече Ñе,
по люти Ñи рани,
улови Ñи, улови Ñи
ÑÐ²Ð¾Ñ Ð´ÑŠÐ»Ð³Ð° пушка,
чи удари, чи удари
пиле Ñоколово.
Падна пиле, падна пиле,
у дълбоко доле.
Пищи пиле, пищи пиле,
от дълбоко доле.
Чи ÑÑ Ñ‡ÑƒÐ²Ð°, чи ÑÑ Ñ‡ÑƒÐ²Ð°
до Ñиньо ми небо.
ÐžÑ‚Ð³Ð¾Ð²Ð°Ñ€Ñ ÑŽÐ½Ð°Ðº ÑралиÑ:
- Лежи пиле, лежи, пиле,
двайца да лежиме!
Пищи, пиле, пищи, пиле,
двайца да пищиме!
Умри пиле, умри, пиле,
двайца да умреме.
ДотÑгна му, дотÑгна му
в доле да Ñи лежи,
Ñ Ð¿Ð¸Ð»Ðµ Ñоколово.
Провикна ÑÑ, провикна ÑÑ
юнак ÑралиÑ:
- Хай та тебе, ÑеÑтро Самодиво,
де Ñи ÑеÑтро; доди, помогни ми!
Зачула го, зачула го
ÑеÑтра Самодива.
Чи утишла у дълбоко доле,
извадила, извадила юнак ÑралиÑ,
юнак джиралиÑ.
Издери му, издери му,
триÑта дребни рани,
три Ñтрели татарÑки.
Подаде му, подаде му пушка дълга,
проводи го, проводи го,
на татарÑка войÑка,
войÑка да отърве,
и Ñ†Ð°Ñ€Ñ Ð´Ð° доведе.