prodolzhenie:
Другиот ден момчето пак торгнало да ојт некаде. Сакало да бара Ñтреќа. Си миÑлело дека коде било мојт да го уÑлужит некоја Ñтреќа. Торгнало момчето покрај една река. Оди, оди покрај реката и н' едно меÑто, близу еден вир, ке еден вител од реката, на еден поголем камен, Ñтои отаде река еден чоек. Рпозади, пак, имало некој волк и тој бил готов да Ñкокнит и да го раÑкинит чоекот, да го изејт. Го гледат момчево чоекот како Ñтојт таке замиÑлен и му викат:
- Ð, бре пријателе, што прајш туе, што прајш?! He чуди Ñе! Бегај од туека, гледаш - позади има еден волк, ќа те изејт. Бегај, коа ти велам, ÑпаÑи Ñе!
И, чоекот тога веднош Ñкочил во вителот - шклум. Го Ñнемало вчаÑ. Како да не бил туека. Ри волкот Ñе иÑплашил и фатил низ орманот нагоре. Потоа момчето пак Ñи продолжило покрај реката. Си ојт таке и Ñи размиÑлуват за Ñтреќата. Си миÑлит Ñеа кој знајт каква Ñтреќа ќа му излезит. Кога гледат пред Ñебе, во едно вирче покрај реката Ñе порпелкат една риба.
- Што е, мори рибо - велит - што не Ñи ојш во реката? Што Ñе мочиш туе, што Ñе порпелкаш таке?
- Ð, море момче, и мене не ми е ове убо, ама ете, помина една бура, ме иÑфорли наÑтрана и одвај оÑтанав жива.
- Ðемај гајле, мори рибо - је рекло момчето. - Еве, ја ќа ти помогна. He плаши Ñе од мене.
Је зело Ñо рока и је форлило во водата. Кога Ñе нашла рибата во водата, Ñе доближила до брегот, је поткренала глата и му рекла, му прозборвела Ñо рибин јазик, а момчето го разбирало јозикот од рибата.
- Ти мене ме ÑпаÑи - му велит рибата. - Многу ми помогна. Туе ке што бев отфорлена, ја ќа погинев. Ќа ме изедее чорви или некој, дури ќа бев жива, ќе ме најдеше и ќа ме форлеше в тава, ќа ме иÑпоржеше. Таке, ете таке ќа загинев. Ќа загинев некако, ама тие благодара, ми го продолжи жиотот. Ти ме ÑпаÑи. Ðо, Ñакам да ми кажиш, што бараш од мене. За добрината што ми је напрај и ја Ñака да ти Ñпомогна, да ти дада нешто.
- Е, мори рибо, ти Ñе чуда што зборвиш - је велит момчето. - Што можа да бара од тебе, ти Ñи риба, живееш во водата.
- Mope, барај, барај. Барај што Ñакаш. Ðма да ме Ñлушаш, да го Ñметаш за важно ове што ти го кажва, ја ќа ти дада една перка. Ела кун ваму, навали Ñе малу.
И, ове Ñе навалило. Тога рибата откинала една перка од Ñебе и му је дала. Потоа му рекла:
- Да знојш, ти требит да знојш што да прајш Ñо ова перка. Коа ќе Ñе најш во некоја мока, кога ќе Ñе најш во некоја теÑнина, кога ќа Ñе најш во некоја преголема незгода или кога ќа Ñакаш да дојш до нешто убо, ти перкава чукни је меѓу две каменчиња и ја тога ќа ти Ñе јава. Ти Ñамо дојди покрај рекава, чукни ја перкава меѓу две каменчиња и ја, коде било да бида, ќа Ñлушна и веднош туе ќа дојда.
- Добро, рибо, добро, штом Ñи намиÑлила таке, таке нека бидит. Еве, ќа те поÑлуша, ќа је зема перкава.
prodolzhuva..